Bergen, meren en gletsjers
Door: Antwan en Karin
Blijf op de hoogte en volg Antwan en Karin
19 Maart 2010 | Argentinië, El Calafate
Met 5 dagen vertraging hebben we eindelijk onze camper. Na een paar instructies mogen we er echt mee wegrijden en kan onze reis door Patagonië starten.
Onze eerste rit met de camper gaat meteen naar het buitenland. We verlaten Argentinië en gaan naar Chili. Wat de grens betreft hebben we meteen onze vuurdoop. We moeten helemaal alleen de juiste loketjes zien te vinden en de benodigde stempels in ons paspoort verzamelen. Met een beetje hulp van een Engels sprekende vrouw lukt het ons bij de Argentijnse kant redelijk en bij de Chileense kant (helemaal alleen) goed. We zijn Argentinië uit voor een paar dagen en gaan in Chili mooie dingen bekijken.
Onze eerste bestemming in Chili is het Torres del Paine N.P. (de Indianen hebben het deze naam gegeven wat ook wel blauw massief betekent).
De weg naar het park geeft ons al wat mooie dingen om van te genieten met prachtig licht vanwege de opkomende zon. Ook zijn er mindere dingen zoals bijvoorbeeld de weg. Onze kledingkast trilt dan ook regelmatig open en we rapen meermalen het ondergoed bijeen.
In het park maken we verschillende wandelingen die ons uitzicht geven op een prachtig bergmassief met besneeuwde toppen die mooi afsteken bij de prachtig gekleurde meren die door de zon oplichten waardoor de kleuren melkwit, azuurblauw en smaragdgroen ontstaan.
De volgende dag waait het erg hard in het park. Tijdens een korte wandeling hadden we opeens een spectaculair uitzicht op de pieken en besneeuwde bergtoppen van het bergmassief met daarvoor het azuurblauwe Lake Pehoe. We genoten van het uitzicht voordat we compleet verwaaid weer terug gingen naar onze camper. Compleet verwaaid is niet overdreven. We weten niet welke windkracht er vandaag staat maar we moesten ons regelmatig tegenhouden om niet omver geblazen te worden.
Om 14 uur moesten we ons melden om aan een excursie deel te nemen. Rond 14 uur verzamelden met ons een heleboel anderen zich ook. Het was echter de vraag of de excursie wel door zou gaan vanwege de stevige wind. Even na tweeën kwam het verlossende antwoord: we konden gaan. We waren het wachten ondertussen wel beu dus we wilden graag weer iets doen. Dat hadden we gedacht: eerst moest iedereen nog betalen, daarna worden ingeladen in een bus (iedereen die eigen vervoer had ging zelf, wij dus ook) om afgezet te worden bij een 10 minuten durende wandeling, om in de zodiak gepropt te worden, om uiteindelijk op de boot te gaan. Je kunt je voorstellen hoe lang dit duurt met een groep mensen en we ergerden ons dan ook dood. Hadden we er wel goed aan gedaan om deze excursie te boeken? Na ruim 50 minuten varen twijfelden we hier nog steeds aan. Er was nog steeds een zeer harde wind en de boot sloeg continue op de golven. Dit alles ging met een behoorlijke kracht waardoor we ons steeds beroerder gingen voelen. Na 50 minuten kwamen we echter in rustiger water en kregen we uitzicht op de prachtige gletsjer. Iedereen snelde dan ook naar buiten om te genieten van dit spectaculaire uitzicht. De gletsjer was mooi blauw van kleur en de spelonken kleurden nog donkerder blauw op. Ook de zon was nog steeds aanwezig en er vormde zich prachtige wolkpartijen boven de gletsjer die voor nog mooiere foto’s zorgden. Na afloop van het bezoek kreeg iedereen een glaasje drinken met een stukje gletsjerijs als ijsklontje.
Uiteindelijk verlaten we het Torres del Paine N.P. en gaan we terug naar Argentinië, naar El Calafate om precies te zijn. Hier hebben we een bezoek gebracht aan het Los Glaciares N.P. Het bekendste punt (en het meest toeristische) van dit park is de Perito Moreno gletsjer. Deze gletsjer is 2 kilometer breed en bestaat natuurlijk uit heel veel ijs. Regelmatig breekt er een stuk ijs van de gletsjer af. Als je geluk hebt dan zie je dat het stuk ijs afbreekt, een lawine veroorzaakt en in het water valt. Meestal hoor je alleen een hard gerommel en is het stuk ijs al in het water gevallen voordat je het in de gaten hebt. In het park kun je deze gletsjer van verscheidene kanten bekijken. Hiervoor lopen verschillende paden door het park en zo kom je bij vele uitzichtpunten op de gletsjer. Deze gletsjer is overigens een van de weinige ter wereld die nog steeds aangroeit en is in dat opzicht zeer uniek.
De volgende ochtend stappen we op een boot om het grootste gletsjergebied ter wereld, buiten Antarctica en Groenland om, te gaan bekijken. Bij de aanlegsteiger lijken we voor de populairste Eftelingattractie te staan: wat een rij! Gelukkig hebben wij een kleine boot geboekt die ook nog maar voor de helft vol zit. We varen langs ijsschotsen, gletsjers en genieten van de prachtige vormen en kleuren die we te zien krijgen. De ijsbergen en gletsjers hier in Patgonië hebben een prachtige blauwe kleur die mooi afsteekt tegen de donkere lucht. Al met al was het een prachtig gebied waar we erg van genoten hebben.
Onze reis brengt ons verder naar El Chalten, een klein dorpje waar bijna niets te beleven valt. Dit dorpje leeft echter van de toeristen die hier komen wandelen in het Nationale Park. In El Chalten komen we Maaike (v.d. Steen voor de bekenden) en haar vriend Arnout tegen die ook door Zuid-Amerika reizen op dit moment. We kletsen elkaar even bij over onze ervaringen in Zuid-Amerika, over het reizen op zich en over de dingen die we nog gaan bezoeken. Dan ben je zo ver van huis en dan kom je toch nog bekenden tegen.
Net als alle anderen maken ook wij wandelingen in El Chalten die ons uitzicht geven op de hoogste bergen in het park en we bewonderen dan ook de mooie uitzichten op de grillige pieken met zijn eeuwige sneeuw.
Een van de dingen waarvoor we ook speciaal naar El Chalten zijn gegaan is een wandeltocht over een gletsjer. Woensdag is het zover en gaan we deze tocht maken. Helaas blijkt er teveel wind te zijn in de baai waar de boot moet aanmeren waardoor deze tocht niet door gaat. Daarom zijn we uiteindelijk terug gegaan naar El Calafate om hier de gletsjertocht te maken.
Vandaag was het dan eindelijk zover. De gletsjertocht stond gepland en kon doorgaan. Na een korte boottocht konden we onze spikes onder binden en zo gingen we, al klunend over een paadje, de gletsjer op. In het begin was het zeer onwennig lopen met de spikes maar na een tijdje begonnen we eraan te wennen en zagen we prachtige stroompjes, meertjes, kloven en diepe schachten op de gletsjer. We genoten van de mooie kleuren van het ijs en van de prachtige (ver)gezichten die we zagen.
Na twee uur zat de tocht erop en genoten we in de warme zon van onze lunch. We lunchten met uitzicht op de gletsjer en deze had nog wat spectaculairs voor ons in petto. Twee zeer grote stukken braken ongeveer tegelijkertijd af en vielen met een geweldige kracht in het water waar ze een waterexplosie en hoge golven veroorzaakten. Prachtig om te zien!
Na de tocht zijn we voor de laatste keer naar de Perito Moreno gereden. Vanwege het heldere weer hadden we voor de laatste keer een prachtig uitzicht op de overweldigende gletsjer.
Het zuidelijkste deel van Patagonië zit er nu op. We trekken verder richting het noorden waar we ongetwijfeld ook weer prachtige dingen gaan zien.
Onze eerste rit met de camper gaat meteen naar het buitenland. We verlaten Argentinië en gaan naar Chili. Wat de grens betreft hebben we meteen onze vuurdoop. We moeten helemaal alleen de juiste loketjes zien te vinden en de benodigde stempels in ons paspoort verzamelen. Met een beetje hulp van een Engels sprekende vrouw lukt het ons bij de Argentijnse kant redelijk en bij de Chileense kant (helemaal alleen) goed. We zijn Argentinië uit voor een paar dagen en gaan in Chili mooie dingen bekijken.
Onze eerste bestemming in Chili is het Torres del Paine N.P. (de Indianen hebben het deze naam gegeven wat ook wel blauw massief betekent).
De weg naar het park geeft ons al wat mooie dingen om van te genieten met prachtig licht vanwege de opkomende zon. Ook zijn er mindere dingen zoals bijvoorbeeld de weg. Onze kledingkast trilt dan ook regelmatig open en we rapen meermalen het ondergoed bijeen.
In het park maken we verschillende wandelingen die ons uitzicht geven op een prachtig bergmassief met besneeuwde toppen die mooi afsteken bij de prachtig gekleurde meren die door de zon oplichten waardoor de kleuren melkwit, azuurblauw en smaragdgroen ontstaan.
De volgende dag waait het erg hard in het park. Tijdens een korte wandeling hadden we opeens een spectaculair uitzicht op de pieken en besneeuwde bergtoppen van het bergmassief met daarvoor het azuurblauwe Lake Pehoe. We genoten van het uitzicht voordat we compleet verwaaid weer terug gingen naar onze camper. Compleet verwaaid is niet overdreven. We weten niet welke windkracht er vandaag staat maar we moesten ons regelmatig tegenhouden om niet omver geblazen te worden.
Om 14 uur moesten we ons melden om aan een excursie deel te nemen. Rond 14 uur verzamelden met ons een heleboel anderen zich ook. Het was echter de vraag of de excursie wel door zou gaan vanwege de stevige wind. Even na tweeën kwam het verlossende antwoord: we konden gaan. We waren het wachten ondertussen wel beu dus we wilden graag weer iets doen. Dat hadden we gedacht: eerst moest iedereen nog betalen, daarna worden ingeladen in een bus (iedereen die eigen vervoer had ging zelf, wij dus ook) om afgezet te worden bij een 10 minuten durende wandeling, om in de zodiak gepropt te worden, om uiteindelijk op de boot te gaan. Je kunt je voorstellen hoe lang dit duurt met een groep mensen en we ergerden ons dan ook dood. Hadden we er wel goed aan gedaan om deze excursie te boeken? Na ruim 50 minuten varen twijfelden we hier nog steeds aan. Er was nog steeds een zeer harde wind en de boot sloeg continue op de golven. Dit alles ging met een behoorlijke kracht waardoor we ons steeds beroerder gingen voelen. Na 50 minuten kwamen we echter in rustiger water en kregen we uitzicht op de prachtige gletsjer. Iedereen snelde dan ook naar buiten om te genieten van dit spectaculaire uitzicht. De gletsjer was mooi blauw van kleur en de spelonken kleurden nog donkerder blauw op. Ook de zon was nog steeds aanwezig en er vormde zich prachtige wolkpartijen boven de gletsjer die voor nog mooiere foto’s zorgden. Na afloop van het bezoek kreeg iedereen een glaasje drinken met een stukje gletsjerijs als ijsklontje.
Uiteindelijk verlaten we het Torres del Paine N.P. en gaan we terug naar Argentinië, naar El Calafate om precies te zijn. Hier hebben we een bezoek gebracht aan het Los Glaciares N.P. Het bekendste punt (en het meest toeristische) van dit park is de Perito Moreno gletsjer. Deze gletsjer is 2 kilometer breed en bestaat natuurlijk uit heel veel ijs. Regelmatig breekt er een stuk ijs van de gletsjer af. Als je geluk hebt dan zie je dat het stuk ijs afbreekt, een lawine veroorzaakt en in het water valt. Meestal hoor je alleen een hard gerommel en is het stuk ijs al in het water gevallen voordat je het in de gaten hebt. In het park kun je deze gletsjer van verscheidene kanten bekijken. Hiervoor lopen verschillende paden door het park en zo kom je bij vele uitzichtpunten op de gletsjer. Deze gletsjer is overigens een van de weinige ter wereld die nog steeds aangroeit en is in dat opzicht zeer uniek.
De volgende ochtend stappen we op een boot om het grootste gletsjergebied ter wereld, buiten Antarctica en Groenland om, te gaan bekijken. Bij de aanlegsteiger lijken we voor de populairste Eftelingattractie te staan: wat een rij! Gelukkig hebben wij een kleine boot geboekt die ook nog maar voor de helft vol zit. We varen langs ijsschotsen, gletsjers en genieten van de prachtige vormen en kleuren die we te zien krijgen. De ijsbergen en gletsjers hier in Patgonië hebben een prachtige blauwe kleur die mooi afsteekt tegen de donkere lucht. Al met al was het een prachtig gebied waar we erg van genoten hebben.
Onze reis brengt ons verder naar El Chalten, een klein dorpje waar bijna niets te beleven valt. Dit dorpje leeft echter van de toeristen die hier komen wandelen in het Nationale Park. In El Chalten komen we Maaike (v.d. Steen voor de bekenden) en haar vriend Arnout tegen die ook door Zuid-Amerika reizen op dit moment. We kletsen elkaar even bij over onze ervaringen in Zuid-Amerika, over het reizen op zich en over de dingen die we nog gaan bezoeken. Dan ben je zo ver van huis en dan kom je toch nog bekenden tegen.
Net als alle anderen maken ook wij wandelingen in El Chalten die ons uitzicht geven op de hoogste bergen in het park en we bewonderen dan ook de mooie uitzichten op de grillige pieken met zijn eeuwige sneeuw.
Een van de dingen waarvoor we ook speciaal naar El Chalten zijn gegaan is een wandeltocht over een gletsjer. Woensdag is het zover en gaan we deze tocht maken. Helaas blijkt er teveel wind te zijn in de baai waar de boot moet aanmeren waardoor deze tocht niet door gaat. Daarom zijn we uiteindelijk terug gegaan naar El Calafate om hier de gletsjertocht te maken.
Vandaag was het dan eindelijk zover. De gletsjertocht stond gepland en kon doorgaan. Na een korte boottocht konden we onze spikes onder binden en zo gingen we, al klunend over een paadje, de gletsjer op. In het begin was het zeer onwennig lopen met de spikes maar na een tijdje begonnen we eraan te wennen en zagen we prachtige stroompjes, meertjes, kloven en diepe schachten op de gletsjer. We genoten van de mooie kleuren van het ijs en van de prachtige (ver)gezichten die we zagen.
Na twee uur zat de tocht erop en genoten we in de warme zon van onze lunch. We lunchten met uitzicht op de gletsjer en deze had nog wat spectaculairs voor ons in petto. Twee zeer grote stukken braken ongeveer tegelijkertijd af en vielen met een geweldige kracht in het water waar ze een waterexplosie en hoge golven veroorzaakten. Prachtig om te zien!
Na de tocht zijn we voor de laatste keer naar de Perito Moreno gereden. Vanwege het heldere weer hadden we voor de laatste keer een prachtig uitzicht op de overweldigende gletsjer.
Het zuidelijkste deel van Patagonië zit er nu op. We trekken verder richting het noorden waar we ongetwijfeld ook weer prachtige dingen gaan zien.
-
19 Maart 2010 - 06:16
Anny Wim:
Hallo Antwan en Karin
IK lees wel dat jullie ( ondanks de soms harde wind) erg genieten van de mooie reis. Hopelijk komt er nog veel meer. De foto's zijn ook erg bijzonder
Geniet ervan
Liefs Anny Wim
-
19 Maart 2010 - 07:13
Harold En Tamara:
"Onze eerste rit met de camper gaat meteen naar het buitenland"? Ik dach dat jullie dat al waren? Sorry die is flauw. Maar het klinkt allemaal heel spectaculair. Wat voor temperaturen hangen er zo rond die gletsjers (en zeker als het zo hard waait)?
Geniet van de komende tijd.
Harold en Tamara -
19 Maart 2010 - 11:53
Jan:
na wat cammen met jullie wat best wel aardig lukt zijn hier dan jullie leuke foto"s ze zijn erg mooi , prachtige omgeving. kijk het loopt dan even niet zo jullie verwacht hadden maar je hebt de tijd en het is vakantie , weet je wel.
wij moeten gewoon werken
antwan en kerin geniet maar verder. tot horens - ziens
mzl -
19 Maart 2010 - 14:25
Penny:
Wauw dat blauw! Op de foto al prachtig, dus dat moet in het echt nog veel intenser zijn! Gelukkig zijn jullie niet weggewaaid, dan had je al dat moois moeten missen...
Succes met de rest van Patagonië, ik hoop voor jullie dat je niet teveel last hebt van Eftelingrijen en al het moois dat je wilt zien ook kunt zien. Have fun!
Liefs Penny
Even nog iets heel anders: ik heb van jullie hotmailadres al 3x een "geheime" mail gehad, waarbij mijn eigen wachtwoord werd gevraagd om de mail te kunnen lezen. Uiteraard heb ik dit niet gegeven, want dit klinkt als een hacker, lijkt me niet dat dat van jullie zelf afkomt. Vond dat jullie dat wel moeten weten. -
19 Maart 2010 - 16:50
Truus En Jan:
hallo, hallo.
Wat een mooi verslag en prachtige foto's. Wij genieten ook in Erp nog wel van jullie reis.
Ga zo door en geniet.
Groetjes van Truus en Jan. -
19 Maart 2010 - 18:58
Ton En Jos:
Prachtige foto's. Heel bijzonder dat jullie op die gletsjer gaan (durven!)Ziet het ijs er echt zo kleurrijk uit of komt dit mede door de camera?
Goede reis maar weer.
Groetjes en we blijven jullie volgen.De atlas ligt naast de computer! -
19 Maart 2010 - 19:33
Ad En Gerry:
Hoi Karin en Antwan,
Leuk hoor om jullie zo te volgen,soms gezellig ff msn meer dan in Ned.Laat ons maar lekker mee genieten,want ik kom toch niet zo ver van huis.Op Vakantie moet je je niet ergeren hoor:)groetjes.Ad en Gerry -
19 Maart 2010 - 21:45
Riky En Ad:
Wat een mooie foto's van die gletsjers. Dan is zo'n bootreis toch wel de moeite waard.
Een schitterend landschap dat Patagonië in het diepe zuiden van Amerika.
Leuk dat julie Maaike en Arnout hebben ontmoet. Zo zie je maar, je kunt overal bekenden tegen komen.
Liefs van Riky en Ad -
27 Maart 2010 - 19:33
Jos Wijdeven (Tennis:
Hallo Antwan en Karin,
Ziet er echt fantastisch uit. Lijkt me een geweldige ervaring en kan jaloers op jullie worden. Heeel veeel succes en plezier. O, ja kun je nog wel invallen bij het Tennis????
via Rain Air ben je zo op en neer gevlogen van Zuid-America naar Nederland en terug, schijnt niet zo duur te zijn. Zal regelen dat je in Volkel kunt landen.
Tot over een tijdje en wij proberen met ons team (ut Mept)weer een stapje hoger te komen. Zodat jij op niveau kunt aansluiten als je weer terug bent.
nog veel plezier,
Gr. Jos van Teamtennis -
30 Maart 2010 - 13:08
Ruben En Annemieke:
Hier jullie 'Falkland-vrienden'. Wat fijn dat jullie uiteindelijk de camper konden ophalen! Het had wat voeten in de aarde en die extra week op de Falklands was ook best leuk, maar we kunnen ons voostellen dat jullie blij zijn dat jullie de reis konden vervolgen. Veel plezier verder en vergeet de Falkland fotowedstrijd niet (inzenden kan tot en met morgen)!
Gr, Ruben en Annemieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
