El fin del mundo
Door: Antwan en Karin
Blijf op de hoogte en volg Antwan en Karin
19 Februari 2010 | Chili, Punta Arenas
Na een lange en vermoeiende vlucht zijn we op 14 februari aangekomen in Ushuaia.
Het eerste stuk van de vlucht ging vrij probleemloos en we hebben tijdens de langste vlucht ook veel kunnen slapen.
In Santiago de Chili aangekomen begonnen de problemen. Onze volgende vlucht vertrok al binnen een uur en omdat we van de internationale gate naar de nationale gate moesten waren we genoodzaakt door de douane te gaan. Daar bleek een rij te staan waar zelfs de Efteling jaloers op zou zijn. Dat kon natuurlijk nooit goed komen en daarom maar in ons beste Spaans proberen uit te leggen dat we echt voor moesten. Uiteindelijk mochten we in de rij gaan staan die bestemd is het voor het luchtvaartpersoneel maar ook dat schoot niet erg op. Een blik op onze boardingpas zorgde ervoor dat we ook voor het personeel mochten gaan staan.
Eenmaal door de douane trokken we een sprint waar menig topatleet jaloers op zou zijn en in een persoonlijk record haalden we op het nippetje onze vlucht waar we het eerste half uur bijkwamen van onze sprint. Vijf uur later kwamen we uiteindelijk in Ushuaia aan, de meest zuidelijke stad van de wereld. Maar wat bleek… wij hadden de vlucht naar Ushuaia wel gehaald, maar onze bagage niet. Na het invullen van de nodige formaliteiten vertrokken we uiteindelijk naar ons knusse huisje midden in het bos.
De volgende ochtend werden we vroeg wakker want onze bagage zou zo dadelijk afgeleverd worden. Helaas bleek dit niet het geval en werd ons verteld dat de bagage pas dinsdag afgeleverd zou worden. Dan maar eerst een auto huren zodat we op eigen gelegenheid de komende dagen de omgeving kunnen gaan verkennen. Het weer was niet zo maar toch besloten we een klim te maken naar de El Martial gletsjer. Ondanks het sombere weer was het lekker om onze reis “echt” te beginnen. Na zo’n wandeling is het altijd lekker om te douchen, maar dat verliep niet zoals gepland. Al snel kwamen we erachter dat we de douche wel aan hadden gezet, maar dat deze helaas niet meer uitkon. De doucheknop was met geen mogelijkheid los te krijgen en het water bleef in volle vaart uit de kraan stromen. Hierdoor kwamen we er ook achter dat de afvoer verstopt zat en het probleem leek niet groter te kunnen worden. Dat was helaas wel zo want bij de receptie was niemand meer aanwezig en ook onze telefoon om hen te bellen werkte niet. Dan maar met pannen het water uit de douche opvangen en dat in de wc gooien. Helaas bleek dat niet echt te werken en stond na een tijdje onze hele badkamervloer blank. Oh, wat nu? Uiteindelijk aangebeld bij de buren met het verzoek de eigenaren te bellen. Na onze zin rapido en muchos problemos stond 15 minuten later Gustavo op de stoep van ons huisje. Bij het zien van ons probleem zei hij doodleuk: “Maak snel die kraan dicht”. Ja Gustavo, dat hadden wij al lang geprobeerd, maar dat lukt niet meer. Uiteindelijk is het Gustavo dan toch gelukt om de hoofdkraan te vinden en uit te zetten waardoor het water in ieder geval stopte met stromen. Na ruim een uur had hij gelukkig alles weer gerepareerd.
Dinsdag en woensdag was het heerlijk weer in Ushuaia. De temperatuur liep op tot wel 15 graden en de zon scheen volop, voor ons niets bijzonders, maar voor Ushuaia uniek. De inwoners van Ushuaia waren hier dan ook heel erg blij mee en kleden zich dan ook zomers met korte broeken en mouwloze topjes. Het mooie weer zorgde ervoor dat wij prachtige wandelingen konden maken in het Tierra del Fuego Nationaal Park. Dit park staat bekend om zijn hoge (besneeuwde) bergen, mooie glooiende landschappen, met veen en gras bedekte vlaktes en kleurrijke meren waar wij uiteraard van genoten. Ook kwamen we nog verschillende dieren in het park tegen zoals een vos, spechten en verschillende soorten watervogels. In het park leven ook bevers waarvan we er slechts één hebben gezien. Wat we wel zagen is de verwoestende werking van deze knaagdieren.
Verder is het goed toeven in Argentinië, de mensen zijn vriendelijk en het eten, vooral de grote malse biefstukken, zijn heerlijk en ook voor ons als chocoladeliefhebbers is er genoeg lekkers te krijgen omdat de Argentijnen echte zoetekauwen zijn.
Vanaf morgen gaan we een week naar de Falklandeilanden waar we weer hele andere mooie dingen zullen gaan beleven waarvan we jullie uiteraard op de hoogte zullen houden.
Het eerste stuk van de vlucht ging vrij probleemloos en we hebben tijdens de langste vlucht ook veel kunnen slapen.
In Santiago de Chili aangekomen begonnen de problemen. Onze volgende vlucht vertrok al binnen een uur en omdat we van de internationale gate naar de nationale gate moesten waren we genoodzaakt door de douane te gaan. Daar bleek een rij te staan waar zelfs de Efteling jaloers op zou zijn. Dat kon natuurlijk nooit goed komen en daarom maar in ons beste Spaans proberen uit te leggen dat we echt voor moesten. Uiteindelijk mochten we in de rij gaan staan die bestemd is het voor het luchtvaartpersoneel maar ook dat schoot niet erg op. Een blik op onze boardingpas zorgde ervoor dat we ook voor het personeel mochten gaan staan.
Eenmaal door de douane trokken we een sprint waar menig topatleet jaloers op zou zijn en in een persoonlijk record haalden we op het nippetje onze vlucht waar we het eerste half uur bijkwamen van onze sprint. Vijf uur later kwamen we uiteindelijk in Ushuaia aan, de meest zuidelijke stad van de wereld. Maar wat bleek… wij hadden de vlucht naar Ushuaia wel gehaald, maar onze bagage niet. Na het invullen van de nodige formaliteiten vertrokken we uiteindelijk naar ons knusse huisje midden in het bos.
De volgende ochtend werden we vroeg wakker want onze bagage zou zo dadelijk afgeleverd worden. Helaas bleek dit niet het geval en werd ons verteld dat de bagage pas dinsdag afgeleverd zou worden. Dan maar eerst een auto huren zodat we op eigen gelegenheid de komende dagen de omgeving kunnen gaan verkennen. Het weer was niet zo maar toch besloten we een klim te maken naar de El Martial gletsjer. Ondanks het sombere weer was het lekker om onze reis “echt” te beginnen. Na zo’n wandeling is het altijd lekker om te douchen, maar dat verliep niet zoals gepland. Al snel kwamen we erachter dat we de douche wel aan hadden gezet, maar dat deze helaas niet meer uitkon. De doucheknop was met geen mogelijkheid los te krijgen en het water bleef in volle vaart uit de kraan stromen. Hierdoor kwamen we er ook achter dat de afvoer verstopt zat en het probleem leek niet groter te kunnen worden. Dat was helaas wel zo want bij de receptie was niemand meer aanwezig en ook onze telefoon om hen te bellen werkte niet. Dan maar met pannen het water uit de douche opvangen en dat in de wc gooien. Helaas bleek dat niet echt te werken en stond na een tijdje onze hele badkamervloer blank. Oh, wat nu? Uiteindelijk aangebeld bij de buren met het verzoek de eigenaren te bellen. Na onze zin rapido en muchos problemos stond 15 minuten later Gustavo op de stoep van ons huisje. Bij het zien van ons probleem zei hij doodleuk: “Maak snel die kraan dicht”. Ja Gustavo, dat hadden wij al lang geprobeerd, maar dat lukt niet meer. Uiteindelijk is het Gustavo dan toch gelukt om de hoofdkraan te vinden en uit te zetten waardoor het water in ieder geval stopte met stromen. Na ruim een uur had hij gelukkig alles weer gerepareerd.
Dinsdag en woensdag was het heerlijk weer in Ushuaia. De temperatuur liep op tot wel 15 graden en de zon scheen volop, voor ons niets bijzonders, maar voor Ushuaia uniek. De inwoners van Ushuaia waren hier dan ook heel erg blij mee en kleden zich dan ook zomers met korte broeken en mouwloze topjes. Het mooie weer zorgde ervoor dat wij prachtige wandelingen konden maken in het Tierra del Fuego Nationaal Park. Dit park staat bekend om zijn hoge (besneeuwde) bergen, mooie glooiende landschappen, met veen en gras bedekte vlaktes en kleurrijke meren waar wij uiteraard van genoten. Ook kwamen we nog verschillende dieren in het park tegen zoals een vos, spechten en verschillende soorten watervogels. In het park leven ook bevers waarvan we er slechts één hebben gezien. Wat we wel zagen is de verwoestende werking van deze knaagdieren.
Verder is het goed toeven in Argentinië, de mensen zijn vriendelijk en het eten, vooral de grote malse biefstukken, zijn heerlijk en ook voor ons als chocoladeliefhebbers is er genoeg lekkers te krijgen omdat de Argentijnen echte zoetekauwen zijn.
Vanaf morgen gaan we een week naar de Falklandeilanden waar we weer hele andere mooie dingen zullen gaan beleven waarvan we jullie uiteraard op de hoogte zullen houden.
-
19 Februari 2010 - 21:46
Harold En Tamara:
Hoi Reisvrienden,
Een goed begin is het halve werk. Hebben jullie nooit gehoord van 'water naar de zee dragen'?
Maar goed jullie hebben in ieder geval ook al een hoop positieve ervaringen op gedaan en de rest is leuk om later aan vrienden, familie en 'collega's' te vertellen.
Het ga je goed en tot hoors en ziens.
groet van Harold en Tamara. -
19 Februari 2010 - 22:01
Ad En Riky:
Hallo Karin en Antwan,
Zojuist jullie gesproken en nu hebben we jullie verslag gelezen.
Fijn dat het goed met jullie gaat, dat jullie al zonnig weer hebben gehad en mooie natuur hebben gezien.
Morgen naar de Falklandeilanden, ben benieuwd naar de mooie foto's met de pinguins.
Geniet ervan, groeten en liefs. -
20 Februari 2010 - 07:35
Simon, Judith & Jur:
Hallo samen,
Fijn om te horen dat jullie het goed maken. We zijn erg benieuwd naar de Falklandeilanden.
Die temperatuur van 15 graden klinkt voor ons op dit moment ook als hoog zomer.
Geniet ervan,
Liefs Simon, Judith & Jur -
20 Februari 2010 - 07:50
Vincent En Walter:
Hey TOPatleten,
Hahaha, we zien jullie daar al staan met die pannetjes water in de douche... Jut en Jul in actie... :o)
PLUS 15 graden? HEERLIJK!!! Wij zijn al kei blij met graden rond het vriespunt, maar ja...
Super veel plezier aan de ander kant van de wereld!
Groetjes,
Vincent en Walter
"Reclame: walter-vincent.blogspot.com"
-
20 Februari 2010 - 10:27
Sandra:
Leuk om over jullie eerste dagen in Argentinië te lezen. We zijn heel benieuwd naar de foto's, want bij die regio kunnen wij ons weinig voorstellen.
Jullie hebben dus ook het goede leven van Argentinië ontdekt! Geweldig land, heel aardige mensen en inderdaad super lekker eten. Geniet er maar van!! Wij zijn maar een beetje jaloers... Ik kijk nu tegen een grijze lucht aan, kale bomen en een bijna leeg Brabantplein (volgens mij blijft iedereen binnen).
Tot binnenkort op de messenger!
Dikke knuffel van Amber, Krispijn en Sandra -
20 Februari 2010 - 14:37
Penny:
Nou het ergste hebben jullie er dus al opzitten, dan kan het vanaf nu alleen maar beter worden ;). En gelukkig hebben jullie chocolade, hét middel tegen dipjes hihi!
Fijn dat het verder een prachtig land is, kijk al uit naar de foto's...
Liefs vanuit Den Bosch -
21 Februari 2010 - 10:24
Vader Jan:
leuk hans en grietje huis, beetje overlast,maar je zult nog wel meer tegenkomen, ik hoop niet te erg natuurlijk!! maar geniet maar lekker verder en stuur maar mooie fotos en we kijken iedere dag hoe en waar jullie zijn , groetjes van ons !! -
03 Maart 2010 - 14:03
Ton En Jos:
We blijven jullie volgen.
Prachtige foto's en we zijn blij dat het "avontuur" uit het eerste verslag toch goed afgelopen is. We hadden geen idee van de grootte en info van de Falklandeilanden. Fijne reis verder en tot het volgende verslag.
Groetjes,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
