Eén week bonus
Door: Antwan en Karin
Blijf op de hoogte en volg Antwan en Karin
07 Maart 2010 | Chili, Punta Arenas
Helaas is ons Falklandavontuur vandaag alweer voorbij en vertrekken we zo dadelijk weer richting het vasteland van Zuid-Amerika waar we a.s. donderdag onze camper gaan ophalen, dat was de laatste zin van ons vorige verslag. Maar het liep allemaal anders…
Zaterdagnacht om 3 uur lokale tijd vind er in Chili een aardbeving plaats. Deze aardbeving met een kracht van 8.8 op de schaal van Richter heeft een verwoestende werking.
Nou hoor ik jullie denken, wat hebben jullie daarmee te maken? Helaas behoorlijk wat. Het vliegtuig wat ons op zou komen halen gaat van Santiago via Punta Arenas naar de Falklandeilanden en stond ten tijde van de aardbeving in Santiago de Chili. Omdat alle voorzieningen in Santiago uitvielen (o.a. stroom, water en communicatiemiddelen) en omdat ze wel iets anders aan hun hoofd hadden kon het vliegtuig niet vertrekken.
Ondertussen stonden wij in Stanley nietsvermoedend op en we checkten nog even het internet voordat we gingen ontbijten. Op de Telegraaf lazen we dat er een aardbeving was geweest in Chili maar er waren bij ons nog steeds geen alarmbellen die gingen rinkelen.
Op weg naar het ontbijt hield de hotelmanager ons staande en vertelde dat nog niet bekend was wanneer we konden inchecken voor onze vlucht. Langzaam verzamelden meerdere mensen zich rond de receptie en zo druppelde de eerste informatie binnen. Aan de hand van de berichten zag het er ongunstig uit voor ons en we dachten dan ook dat de vlucht vandaag niet meer zou gaan vertrekken.
Later in de middag hoorden we dat het vliegveld in Santiago voor minimaal 72 uur gesloten zou blijven en dat er tot die tijd geen vlucht zou komen. Voor de volgende dag hebben we dus maar een auto gehuurd en zijn we het eiland rondgereden. Echt bijzonder was het niet, het was meer een bezigheidstherapie.
Op maandag kregen we het bericht dat voor de komende dagen geen vlucht verwacht werd. Tijd voor actie dus en samen met Ruben en Annemieke (twee Nederlanders die ook gestrand zijn) besloten we de volgende ochtend naar Carcass Island te gaan. Niet alleen omdat we ons verveelden in Stanley, maar ook omdat alle accommodatie in Stanley vol is.
Op dinsdag vertrokken we dan ook naar Carcass Island. Dit eiland is 20 km2 en ziet er landschappelijk prachtig uit. Nu hadden we ook wel erg geluk met het weer hoor: het was ong. 17 graden en de wind was matig wat het op zo’n eiland veel aangenamer maakt. Ook is er op dit eiland weer genoeg te zien: zeeolifanten, pinguïns, een helderblauwe zee en hagelwitte stranden. Tel daarbij een gezellige accommodatie, heerlijk eten en een grote gastvrijheid en behulpzaamheid op en je weet waarom we het eiland zo uniek vinden. Het was dus een bonus om dit eiland als extraatje te mogen bezoeken.
Op donderdagmiddag was ons avontuur weer voorbij en gingen we met onze Figas vlucht (8 persoons vliegtuigje) terug naar het hoofdeiland. Voor laat in de middag/begin v.d. avond was laaghangende bewolking voorspeld en terwijl wij bij de airstrip aankwamen kwam de mist in razend tempo het land op. Net op tijd konden we onze bagage inladen en aanvliegen. Het had geen kwartier langer moeten duren of we zouden vastzitten op dit eiland. Gelukkig hadden we de beste piloot die zelfs al wist dat wij van plan waren met het cruiseschip te gaan vertrekken. Roddels/praatjes gaan hier bijna net zo snel het eiland rond als wij met ons vliegtuig vliegen en omdat we al bijna 2 weken op deze eilanden verblijven weet iedereen intussen ook al het nodige van ons.
Na een korte vlucht kwamen we aan in Darwin waar we een nacht doorbrachten in het Darwin House. Na een korte nacht (het bed was te kort, het bed en het dekbed te smal en het matras te hard) verlieten we om 8 uur het huis en vertrokken terug naar Stanley. Hier hoopten we een cruiseschip te kunnen regelen om ons naar het vaste land van Zuid-Amerika te brengen omdat de hoop op een vlucht met LAN voor ons onder de 1% gedaald was. De geruchten die over het eiland gingen voorspellen namelijk nog een week verblijf op de Falklandeilanden omdat de vlucht niet voor 13 maart verwacht word. Aangekomen bij het agentschap dat ons trip geregeld heeft bleek er net een telefoontje binnengekomen te zijn waarbij gemeld werd dat onze vlucht a.s. zaterdag toch gaat vertrekken.
Gisterenmiddag zijn we eindelijk aangekomen in Punta Arenas. Hier hebben we vandaag een bezoek gebracht aan een bekend uitzichtpunt in de stad, de begraafplaats en het nationale park Maggelanes. Morgen pakken we hier een bus richting Rio Gallegos waar we onze camper gaan oppikken.
p.s: voor degene die zich zorgen maken over onze trip door Chili: wij komen niet in het gebied van de aardbeving.
Zaterdagnacht om 3 uur lokale tijd vind er in Chili een aardbeving plaats. Deze aardbeving met een kracht van 8.8 op de schaal van Richter heeft een verwoestende werking.
Nou hoor ik jullie denken, wat hebben jullie daarmee te maken? Helaas behoorlijk wat. Het vliegtuig wat ons op zou komen halen gaat van Santiago via Punta Arenas naar de Falklandeilanden en stond ten tijde van de aardbeving in Santiago de Chili. Omdat alle voorzieningen in Santiago uitvielen (o.a. stroom, water en communicatiemiddelen) en omdat ze wel iets anders aan hun hoofd hadden kon het vliegtuig niet vertrekken.
Ondertussen stonden wij in Stanley nietsvermoedend op en we checkten nog even het internet voordat we gingen ontbijten. Op de Telegraaf lazen we dat er een aardbeving was geweest in Chili maar er waren bij ons nog steeds geen alarmbellen die gingen rinkelen.
Op weg naar het ontbijt hield de hotelmanager ons staande en vertelde dat nog niet bekend was wanneer we konden inchecken voor onze vlucht. Langzaam verzamelden meerdere mensen zich rond de receptie en zo druppelde de eerste informatie binnen. Aan de hand van de berichten zag het er ongunstig uit voor ons en we dachten dan ook dat de vlucht vandaag niet meer zou gaan vertrekken.
Later in de middag hoorden we dat het vliegveld in Santiago voor minimaal 72 uur gesloten zou blijven en dat er tot die tijd geen vlucht zou komen. Voor de volgende dag hebben we dus maar een auto gehuurd en zijn we het eiland rondgereden. Echt bijzonder was het niet, het was meer een bezigheidstherapie.
Op maandag kregen we het bericht dat voor de komende dagen geen vlucht verwacht werd. Tijd voor actie dus en samen met Ruben en Annemieke (twee Nederlanders die ook gestrand zijn) besloten we de volgende ochtend naar Carcass Island te gaan. Niet alleen omdat we ons verveelden in Stanley, maar ook omdat alle accommodatie in Stanley vol is.
Op dinsdag vertrokken we dan ook naar Carcass Island. Dit eiland is 20 km2 en ziet er landschappelijk prachtig uit. Nu hadden we ook wel erg geluk met het weer hoor: het was ong. 17 graden en de wind was matig wat het op zo’n eiland veel aangenamer maakt. Ook is er op dit eiland weer genoeg te zien: zeeolifanten, pinguïns, een helderblauwe zee en hagelwitte stranden. Tel daarbij een gezellige accommodatie, heerlijk eten en een grote gastvrijheid en behulpzaamheid op en je weet waarom we het eiland zo uniek vinden. Het was dus een bonus om dit eiland als extraatje te mogen bezoeken.
Op donderdagmiddag was ons avontuur weer voorbij en gingen we met onze Figas vlucht (8 persoons vliegtuigje) terug naar het hoofdeiland. Voor laat in de middag/begin v.d. avond was laaghangende bewolking voorspeld en terwijl wij bij de airstrip aankwamen kwam de mist in razend tempo het land op. Net op tijd konden we onze bagage inladen en aanvliegen. Het had geen kwartier langer moeten duren of we zouden vastzitten op dit eiland. Gelukkig hadden we de beste piloot die zelfs al wist dat wij van plan waren met het cruiseschip te gaan vertrekken. Roddels/praatjes gaan hier bijna net zo snel het eiland rond als wij met ons vliegtuig vliegen en omdat we al bijna 2 weken op deze eilanden verblijven weet iedereen intussen ook al het nodige van ons.
Na een korte vlucht kwamen we aan in Darwin waar we een nacht doorbrachten in het Darwin House. Na een korte nacht (het bed was te kort, het bed en het dekbed te smal en het matras te hard) verlieten we om 8 uur het huis en vertrokken terug naar Stanley. Hier hoopten we een cruiseschip te kunnen regelen om ons naar het vaste land van Zuid-Amerika te brengen omdat de hoop op een vlucht met LAN voor ons onder de 1% gedaald was. De geruchten die over het eiland gingen voorspellen namelijk nog een week verblijf op de Falklandeilanden omdat de vlucht niet voor 13 maart verwacht word. Aangekomen bij het agentschap dat ons trip geregeld heeft bleek er net een telefoontje binnengekomen te zijn waarbij gemeld werd dat onze vlucht a.s. zaterdag toch gaat vertrekken.
Gisterenmiddag zijn we eindelijk aangekomen in Punta Arenas. Hier hebben we vandaag een bezoek gebracht aan een bekend uitzichtpunt in de stad, de begraafplaats en het nationale park Maggelanes. Morgen pakken we hier een bus richting Rio Gallegos waar we onze camper gaan oppikken.
p.s: voor degene die zich zorgen maken over onze trip door Chili: wij komen niet in het gebied van de aardbeving.
-
07 Maart 2010 - 21:18
Ad En Gerry:
Hoi Antwan en Karin
Gelukkig dat jullie er niet mee te maken hebben met de Aardbeving.Het zal allemaal wel mooi zijn maar je ziet maar weer dat je niet alles in de hand hebt.In ieder geval geen saaie boel bij jullie,veel gezien en meegemaakt en nu moeten jullie nog een aardige tijd,weer veel plezier en geniet ervan.Groetjes Ad en gerry -
08 Maart 2010 - 00:07
Ad En Riky:
Hoi Karin en Antwan,
Het extra verblijf op de Falklands was nog langer van die mooie natuur genieten. Dat kun je inderdaad zien als een bonus.
Nu verder zes weken in de camper door het zuiden van Argentinië en Chili het nieuwe avontuur tegemoet.
Geniet er van en maak er een mooie tijd van.
Groetjes en liefs van Riky en Ad
-
08 Maart 2010 - 08:25
Anny Wim:
Ondanks dat we regelmatig contact hebben , is het leuk om je berichtje te lezen en de mooie foto's te zien. Je ziet wel alles komt weer goed. Heel veel plezier geniet ervan en tot ziens ( op de webcame dan)
Liefs Anny Wim -
08 Maart 2010 - 10:09
Jan En Gerda:
Hallo Antwan en Karin.
Leuk, om al die stukjes van jullie te lezen en de foto's zijn zo geweldig mooi!! Daar genieten we zeker van, zoals b.v. de carracara. Een hele goede reis verder en zie maar veel, dan kunnen wij het via jullie zien. Groetjes van Jan en Gerda. -
08 Maart 2010 - 14:07
Penny:
Hoi reizigers,
Fijn dat de aardbeving aan jullie voorbij gegaan is, ik had wel even zoiets van "als het de planning maar niet in de war schopt", maar 2 tellen later realiseerde ik me weer hoe groot Chili ook alweer is ;). Ik hoop dat het vaste land net zo mooi gaat zijn als de Falklandeilanden, en welke avonturen er nu weer op jullie pad gaan komen...
liefs Penny -
08 Maart 2010 - 19:30
Sandra:
Wat een geweldige foto's weer! En leuk om jullie verslag te lezen.
We zijn benieuwd naar het vervolg van de reis!!
Veel liefs,
Amber, Krispijn en Sandra -
09 Maart 2010 - 21:31
Hoi Antwan En Karin:
Ook dat was weer een beleving. En nu dan maar weer op volle kracht vooruit. Veel plezier.
Groeten,
Marij en Jan -
14 Maart 2010 - 08:50
Harold En Tamara:
Hoi,
We lezen net pas jullie verslag, want we zijn net pas terug van skivakantie. Ik wilde een wild verhaal vertellen over dat we bijna ingesneeuwd waren en dat we over 900km, 15 uur gedaan hadden, maar dat is niks in vergelijking tot jullie reisverslag. Maar je ziet dat 'Elk nadeel heb zijn voordeel' of zoiets. Geniet en tot hoors,
Harold en Tamara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
