Viva Mexico!
Door: Antwan en Karin
Blijf op de hoogte en volg Antwan en Karin
06 Juli 2010 | Mexico, Tulum
Onze eerste week in Mexico was er een van relaxen maar met veel vragen: bij welk zwembad gaan we liggen, welk boek lezen we vandaag, lust je nog een pina colada of wil je een banana mama, wil je nog even zwemmen in de zee en waar gaan we eten? Dat waren wel zo’n beetje de overpeinzingen die we elke dag moesten maken. Jullie zullen dus wel begrijpen hoe zwaar het was.
Na deze week waren we weer helemaal opgeladen en begonnen we aan onze rondreis door Mexico en de eerste rit was die naar Valladolid. Valladolid is een sfeervolle plaats met leuke, in pastelkleuren geverfde huisjes waar we o.a. het oude klooster bekeken.
De volgende dag stond onze eerste tempel in Mexico op het programma: Chitzen Itza. Omdat het al vroeg warm is in Mexico en omdat veel toeristen Chitzen Itza bezoeken wordt aangeraden om al vroeg aanwezig te zijn om de grote drukte te vermijden. Om 8 uur gingen de poorten open en waren wij, samen met maar 10 anderen, present. In alle rust konden we het complex met o.a. een piramide, een balspelveld en verschillende tempels bekijken. Het was heerlijk om rond te dwalen op het Maya en Toltekencomplex en alle dingen te bekijken.
We verlieten Chitzen Itza en vervolgden onze weg naar Izamal, een klein plaatsje met voornamelijk geel en wit gekleurde gebouwen. De volgende ochtend kleurde Izamal plaatselijk oranje aangezien het Nederlands Elftal zijn tweede groepswedstrijd bij de wereldkampioenschappen moest spelen. Zo ver van huis en je toch zo Nederlands voelen op dat moment. Het volgen van de wedstrijd was overigens wel een probleem want bij ons hotel ontbrak een televisie. Daardoor moesten we de wedstrijd via internet bekijken en dat gaf wat problemen waardoor het enige doelpunt van de wedstrijd gemist werd.
Uiteindelijk vertrokken we weer naar onze volgende bestemming, Celestun. Ook Celestun is een klein plaatsje waar een heel relaxte sfeer hangt en het heeft maar één reden waarom de toeristen het bezoeken: de flamingo’s. Deze flamingo’s leven in de lagune die niet ver van het dorp af ligt en alleen per boot bereikbaar is. Wij zaten dan ook om 6.30 uur in de boot om de flamingo’s te gaan bekijken. In een ondiep gedeelte van de lagune stonden ze daar ineens en werden we overspoeld met een golf van roze. Het was een prachtig gezicht en we genoten dan ook volop.
Labna en Kabah werden de volgende aangedane plaatsen. Deze kleine tempelcomplexen worden zo goed als niet bezocht omdat ze niet centraal liggen. Ze liggen echter wel in een prachtige groene omgeving. Na Labna en Kabah was het ’s avonds tijd voor het tempelcomplex van Uxmal. Uxmal is een groter tempelcomplex waar elke avond een licht- en geluidshow voorgedragen wordt. Weer eens ander beeld op een tempelcomplex.
Natuurlijk moest Uxmal ook nog tijdens daglicht bezocht worden en we waren meteen onder de indruk van dit prachtige complex. Dit complex is in zijn geheel gewijd aan de regengod Chaac en was vroeger een ceremonieel centrum en de politieke, militaire en religieuze hoofdplaats van de Puuc-regio. In het tempelcomplex troffen we prachtig bewaarde bouwwerken aan die allemaal hun eigen functie hadden in het geheel en de grote piramide was te beklimmen en dat deden we dan ook. Het was een korte steile klim en van bovenaf hadden we een mooi overzicht over het complex.
Via Campeche met zijn mooi gekleurde gevels reden we door naar de Sumidero canyon. Hier boekten we een boottocht en toen we goed en wel op de boot zaten barstte er een tropische stortbui los. Toen we de andere kant van de canyon bereikten zagen we er dan ook uit als verzopen katjes. De terugreis was droog en we zagen verschillende vogels zoals pelikanen, reigers en aalscholvers. Ook zagen we krokodillen en de ruige kliffen van de canyon waren nu pas goed te zien.
Via een slingerweg door de bergen kwamen we uit bij San Cristobal de las Casas, een gezellige stad met een aantal mooie gebouwen. Helaas begint het steeds minder mooi weer te worden en de 3 dagen die we uiteindelijk besteden in San Cristobal en zijn omgeving zijn zeer regenachtig. Desondanks bezochten we toch nog de lagunes van Montebello die, met zijn prachtig gekleurde meren, totaal niet Mexicaans aandoen. Ook bezochten we de prachtige kerk van San Juan Chamula. In de kerk liggen miljoenen dennennaalden op de grond, staan duizenden kaarsen te branden, liggen honderden bloemen rond het altaar en bidden tientallen mensen. Het enige dat daar niet bij past zijn de vele colaflesjes die je in de kerk ziet. Deze flesjes gebruikt de plaatselijke bevolking om boeren op te wekken. Nou zou je zeggen dat dit niet zo netjes is maar hier is het een manier om de boze geesten te verjagen.
Ook San Cristobal de las Casas lieten we weer achter ons en we reden verder naar Palenque.
Palenque, dat omringd door bomen betekent, heeft op elke heuvel een tempel liggen en is slechts voor een klein gedeelte te zien omdat een groot gedeelte nog door de vegetatie is overwoekerd. Dit is meteen de schoonheid van het complex omdat ook de tempels een prachtige jungle achtergrond hebben. Als we Palenque hebben gezien besluiten we door te rijden naar Calakmul, een bioreservaat en archeologische vindplaats ineen. Op weg naar de tempel rijden we over een smalle weg die ons dwars door de jungle leidt en na een aantal kilometer gillen we het uit. Voor ons komt, uit het bos, een groot katachtig beest gelopen wat, naar later blijkt, een jaguar is. Ongelofelijk gaaf en wat een geluk voor ons!
De vindplaats van Calakmul valt een beetje tegen. De tempels, die overigens prachtig gelegen zijn in de jungle, liggen nogal ver uit elkaar en zijn weinig afwisselend.
De laatste bestemming van deze reis is Tulum, een van de bekendere badplaatsen van Mexico maar nog niet zo “verpest” als Cancun en Playa del Carmen. We hebben hier nog gesnorkeld tussen de gekleurde vissen en in een prachtige cenote met stalactieten en stalagmieten gezwommen, een ruïne bekeken en als klapper gezwommen met dolfijnen. We kregen uitleg over de dolfijnen, mochten zwemmen met moeder en kind, mochten ons vasthouden aan de vinnen van de dolfijnen en werden dan voortgetrokken, kregen een kus, een knuffel en mochten handen schudden. Hét moment is echter de footpush. Bij deze footpush lig je rustig op het water te dobberen voordat de dolfijnen hun snuit op je voeten zetten en je uit het water tillen. Het was ook voor ons het meest magische moment van de dag. Ook mochten we nog zwemmen met een zeeleeuw en zeekoeien maar dat kon niet tippen aan het zwemmen met dolfijnen.
Verder nog wat leuke weetjes over Mexico: het Spaans dat ze er spreken is heel anders dan in Zuid-Amerika, veel wc’s hebben geen toiletbril (soms ook niet in hotels), het hele land ligt vol met irritante steile rotdrempels, het is er zeer vochtig warm zodat je er veel zweet, ze rijden er veel netter en rustiger dan in de vorige landen die we bezocht hebben, ze denken allemaal dat we op huwelijksreis zijn (we hebben zelfs 2 shirts met just married gekregen), er zijn heel veel (vooral oranje) bakfietsen en hotels serveren nooit ontbijt.
Op dit moment zijn we weer terug in Chili en hebben we bezoek want gisteren hebben we op het vliegveld eindelijk Ad en Riky weer in de armen mogen sluiten nadat zij met een vertraging van 24 uur eindelijk aankwamen in Calama. Samen met hen beginnen we dit stuk van de reis in de omgeving van San Pedro de Atacama, bezoeken we in Bolivia de Salar de Uyuni en gaan we vanuit daar door naar Argentinië. Maar op dat verhaal moeten jullie nog even wachten.
Na deze week waren we weer helemaal opgeladen en begonnen we aan onze rondreis door Mexico en de eerste rit was die naar Valladolid. Valladolid is een sfeervolle plaats met leuke, in pastelkleuren geverfde huisjes waar we o.a. het oude klooster bekeken.
De volgende dag stond onze eerste tempel in Mexico op het programma: Chitzen Itza. Omdat het al vroeg warm is in Mexico en omdat veel toeristen Chitzen Itza bezoeken wordt aangeraden om al vroeg aanwezig te zijn om de grote drukte te vermijden. Om 8 uur gingen de poorten open en waren wij, samen met maar 10 anderen, present. In alle rust konden we het complex met o.a. een piramide, een balspelveld en verschillende tempels bekijken. Het was heerlijk om rond te dwalen op het Maya en Toltekencomplex en alle dingen te bekijken.
We verlieten Chitzen Itza en vervolgden onze weg naar Izamal, een klein plaatsje met voornamelijk geel en wit gekleurde gebouwen. De volgende ochtend kleurde Izamal plaatselijk oranje aangezien het Nederlands Elftal zijn tweede groepswedstrijd bij de wereldkampioenschappen moest spelen. Zo ver van huis en je toch zo Nederlands voelen op dat moment. Het volgen van de wedstrijd was overigens wel een probleem want bij ons hotel ontbrak een televisie. Daardoor moesten we de wedstrijd via internet bekijken en dat gaf wat problemen waardoor het enige doelpunt van de wedstrijd gemist werd.
Uiteindelijk vertrokken we weer naar onze volgende bestemming, Celestun. Ook Celestun is een klein plaatsje waar een heel relaxte sfeer hangt en het heeft maar één reden waarom de toeristen het bezoeken: de flamingo’s. Deze flamingo’s leven in de lagune die niet ver van het dorp af ligt en alleen per boot bereikbaar is. Wij zaten dan ook om 6.30 uur in de boot om de flamingo’s te gaan bekijken. In een ondiep gedeelte van de lagune stonden ze daar ineens en werden we overspoeld met een golf van roze. Het was een prachtig gezicht en we genoten dan ook volop.
Labna en Kabah werden de volgende aangedane plaatsen. Deze kleine tempelcomplexen worden zo goed als niet bezocht omdat ze niet centraal liggen. Ze liggen echter wel in een prachtige groene omgeving. Na Labna en Kabah was het ’s avonds tijd voor het tempelcomplex van Uxmal. Uxmal is een groter tempelcomplex waar elke avond een licht- en geluidshow voorgedragen wordt. Weer eens ander beeld op een tempelcomplex.
Natuurlijk moest Uxmal ook nog tijdens daglicht bezocht worden en we waren meteen onder de indruk van dit prachtige complex. Dit complex is in zijn geheel gewijd aan de regengod Chaac en was vroeger een ceremonieel centrum en de politieke, militaire en religieuze hoofdplaats van de Puuc-regio. In het tempelcomplex troffen we prachtig bewaarde bouwwerken aan die allemaal hun eigen functie hadden in het geheel en de grote piramide was te beklimmen en dat deden we dan ook. Het was een korte steile klim en van bovenaf hadden we een mooi overzicht over het complex.
Via Campeche met zijn mooi gekleurde gevels reden we door naar de Sumidero canyon. Hier boekten we een boottocht en toen we goed en wel op de boot zaten barstte er een tropische stortbui los. Toen we de andere kant van de canyon bereikten zagen we er dan ook uit als verzopen katjes. De terugreis was droog en we zagen verschillende vogels zoals pelikanen, reigers en aalscholvers. Ook zagen we krokodillen en de ruige kliffen van de canyon waren nu pas goed te zien.
Via een slingerweg door de bergen kwamen we uit bij San Cristobal de las Casas, een gezellige stad met een aantal mooie gebouwen. Helaas begint het steeds minder mooi weer te worden en de 3 dagen die we uiteindelijk besteden in San Cristobal en zijn omgeving zijn zeer regenachtig. Desondanks bezochten we toch nog de lagunes van Montebello die, met zijn prachtig gekleurde meren, totaal niet Mexicaans aandoen. Ook bezochten we de prachtige kerk van San Juan Chamula. In de kerk liggen miljoenen dennennaalden op de grond, staan duizenden kaarsen te branden, liggen honderden bloemen rond het altaar en bidden tientallen mensen. Het enige dat daar niet bij past zijn de vele colaflesjes die je in de kerk ziet. Deze flesjes gebruikt de plaatselijke bevolking om boeren op te wekken. Nou zou je zeggen dat dit niet zo netjes is maar hier is het een manier om de boze geesten te verjagen.
Ook San Cristobal de las Casas lieten we weer achter ons en we reden verder naar Palenque.
Palenque, dat omringd door bomen betekent, heeft op elke heuvel een tempel liggen en is slechts voor een klein gedeelte te zien omdat een groot gedeelte nog door de vegetatie is overwoekerd. Dit is meteen de schoonheid van het complex omdat ook de tempels een prachtige jungle achtergrond hebben. Als we Palenque hebben gezien besluiten we door te rijden naar Calakmul, een bioreservaat en archeologische vindplaats ineen. Op weg naar de tempel rijden we over een smalle weg die ons dwars door de jungle leidt en na een aantal kilometer gillen we het uit. Voor ons komt, uit het bos, een groot katachtig beest gelopen wat, naar later blijkt, een jaguar is. Ongelofelijk gaaf en wat een geluk voor ons!
De vindplaats van Calakmul valt een beetje tegen. De tempels, die overigens prachtig gelegen zijn in de jungle, liggen nogal ver uit elkaar en zijn weinig afwisselend.
De laatste bestemming van deze reis is Tulum, een van de bekendere badplaatsen van Mexico maar nog niet zo “verpest” als Cancun en Playa del Carmen. We hebben hier nog gesnorkeld tussen de gekleurde vissen en in een prachtige cenote met stalactieten en stalagmieten gezwommen, een ruïne bekeken en als klapper gezwommen met dolfijnen. We kregen uitleg over de dolfijnen, mochten zwemmen met moeder en kind, mochten ons vasthouden aan de vinnen van de dolfijnen en werden dan voortgetrokken, kregen een kus, een knuffel en mochten handen schudden. Hét moment is echter de footpush. Bij deze footpush lig je rustig op het water te dobberen voordat de dolfijnen hun snuit op je voeten zetten en je uit het water tillen. Het was ook voor ons het meest magische moment van de dag. Ook mochten we nog zwemmen met een zeeleeuw en zeekoeien maar dat kon niet tippen aan het zwemmen met dolfijnen.
Verder nog wat leuke weetjes over Mexico: het Spaans dat ze er spreken is heel anders dan in Zuid-Amerika, veel wc’s hebben geen toiletbril (soms ook niet in hotels), het hele land ligt vol met irritante steile rotdrempels, het is er zeer vochtig warm zodat je er veel zweet, ze rijden er veel netter en rustiger dan in de vorige landen die we bezocht hebben, ze denken allemaal dat we op huwelijksreis zijn (we hebben zelfs 2 shirts met just married gekregen), er zijn heel veel (vooral oranje) bakfietsen en hotels serveren nooit ontbijt.
Op dit moment zijn we weer terug in Chili en hebben we bezoek want gisteren hebben we op het vliegveld eindelijk Ad en Riky weer in de armen mogen sluiten nadat zij met een vertraging van 24 uur eindelijk aankwamen in Calama. Samen met hen beginnen we dit stuk van de reis in de omgeving van San Pedro de Atacama, bezoeken we in Bolivia de Salar de Uyuni en gaan we vanuit daar door naar Argentinië. Maar op dat verhaal moeten jullie nog even wachten.
-
06 Juli 2010 - 22:24
Ad En Riky:
Hoi Karin en Antwan,
Hele mooie belevenissen in Mexico en je staat versteld van de bouwkunst van al die bijzondere tempels.
Het zwemmmen met de dolfijnen en het zien van hun kunsten zal wel geweldig geweest zijn.
Maar nu is het genoeg geweest en komen wij mee genieten van de laatste zes weken.
Inmiddels zijn we gearriveerd en we hebben veel zin in de avonturen met julie.
Liefs Riky en Ad
-
07 Juli 2010 - 05:05
Anny Wim:
Hallo Antwan Karin Wat een mooie foto's en een prachtig verhaal.
Zwemmen met de dolfijnen lijkt me inderdaad geweldig.
Geniet nog maar lekker verder en de groetjes aan Ad en Riky. Liefs Anny Wim -
07 Juli 2010 - 11:28
Sandra:
Leuk om weer op de hoogte te zijn van jullie avonturen! En een paar heel herkenbare plaatjes uit Mexico.
Geniet, samen met papa en mama, van het laatste deel van jullie reis. Eén van de mooiste dingen moet nog komen; de Salar de Uyuni! Ik vrees alleen dat je daar de WK finale niet kunt zien....
Beso,
Krispijn, Sandra en Amber -
07 Juli 2010 - 16:34
Simon, Judith & Jur:
Hallo samen,
Waar zijn deze foto's weer gekocht? Ze zien er weer zeer mooi en professioneel uit.
Geniet van jullie laatste gedeelte van de reis.
Groetjes uit Lieshout.
Simon, Judith & Jur -
07 Juli 2010 - 17:02
Penny:
Ik word weer helemaal gelukkig als ik jullie verslag terug lees, in dit geval specifiek over het zwemmen met dolfijnen. Ik snap precies hoe magisch het voelt, denk er zelf ook graag aan terug!
Jullie laten weer mooie foto's zien als voorproefje op de befaamde fotoboeken, maar had eigenlijk wel een foto van de jaguar verwacht... mogen wij die bij terugkomst in NL pas zien? Of waren jullie (en het dier) zo verbaasd dat er geen gemaakt is? ;)
Liefs uit Den Bosch -
07 Juli 2010 - 17:31
Pa-jan:
mooi reisverhaal !! karin of antwan geschreven !? maakt niet uit , maar wel erg mooi , kun je later een boek van schrijven , alleen ik kan het niet meer maken , en de fotos ook heel mooi , net als die vorige , even geen natuur , deze zijn weer erg mooi , karin en antwan en ad en riky maak er nog wat moois van , maar dat zal wel lukken , de mzl van jan -
07 Juli 2010 - 17:37
Ton En Jos:
Lezend over de Pina colada was ik weer even terug in Rio,de Copa Cabana! Voordat wij daar naar toe gingen "droomde"ik van dit drankje op het strand. Viel beide tegen!! Dat zo'n licht en geluid show spectaculair is kan ik me indenken. Is de omgeving van de tempelcomplexen vochtig, omdat het daar zo groen is?Werken de regengoden hier aan mee?
Waarom dennennaalden en bloemen? Dat boeren is wel handig als het tenminste resultaat heeft maar dat waag ik te betwijfelen!'n Kennisje van ons heeft zo ook met de dolfijnen gezwommen en was er helemaal weg van. Ze vertelde hetzelfde als jullie.Mooie foto's weer van dit gedeelte van de reis en wat fijn dat Ad en Riky ook gearriveerd zijn.Heel veel plezier samen en een goede, interssante Chili/Argentinie reis gewenst voor jullie alle vier.Genieten, genieten en genieten!!Groeten uit een warm Brabant.Houdoe, oom en tante.... -
08 Juli 2010 - 10:10
Harold & Tamara:
Leuke woordspeling... het enige doelpunt werd gemist. ;-)
Die Mexicanen zijn zo gek nog niet... boeren laten om de boze geesten te verjagen... jaja, zo lust ik er nog wel één haha.
En wat ontzettend flauw dat we op 'dat verhaal' moeten wachten! Waarom krijgen we dat nou nog niet??!! :p
Greetz en de mazelen,
ook aan paps en mams :) -
10 Juli 2010 - 15:48
Tante Nel:
Hoi Karin en Antwan,
Weer een leuk verslag van jullie en dat jullie met dolfijnen gezwommen hebben is wel iets aparts, de foto's zijn ook mooi, vooral van dat kevertje vonden Stefan en ome Jan heel mooi,we lezen dat ons Adje en Riky ook gearriveerd zijn, wel gezellig zo met z'n vieren nog enkele weken rondtrekken,
doe ze maar veel groeten van ons.
Groetjes uit het warme Brabant van ome Jan, Stefan en tante Nel. -
11 Juli 2010 - 06:39
Arnout & Maaike :
Hola Karin en Antwan,
Klinkt en ziet er uit alsof wij Mexico toch ook een keer moetn gaan bezoeken. Maar wij zijn nu aan het genieten van de andere kant van de wereld (momenteel in Maleisie) en gaan vast en zeker ook heel veel tempels tegemoet...
Jullie gaan nu naar plaatsen waar wij al zijn geweest en erg hebben genoten van al het moois. Dat jullie het maar net zo mooi vinden...
groetejs Arnout en Maaike
PS Wat heerlijk om je ouders weer bij je te hebben Karin... -
27 Maart 2013 - 14:19
Pipo:
hey gasten ik vind het een grappig verhaal
------
nice pictures
greeetzzzzzz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
